Cebinden bir seyler çıkarıyordu. Evet oydu aradığım istedigim ondaydi. Nasil bir hisimla aldiysam elinden kız korkmuştu. Zaten verecegini söyledi. Utanmistim ama isteyerek bu halde degildim hic konusmadan alip ictim onu bir iki üç.
Kendime gelmistim dunya guzel bir yer gibi geliyordu. Kimsin dedim kıza? Sen kimsen bende oyum dedi. Kalabaliktaki yanlizligim ve elindekinden baska da dostum yok buyum ben iste dedi. hosuma gitmisti cevabi nerden çıkmıştı bu kız? Hayatini anlatti sonra. Aynı yastaydik. Ailesini hic bilmiyormus kiz. Bir harabe de akrabası bile olmayan 4 kişi ve bir adamla yasiyolarmis. Utanmistim kendimden hayatımdan her şeyden. Kollarina baktim kızın benim gibi yara bere icindeydi. Neden yaptin diye sordum. Ölüme kendimi alistirmak icin dedi. Peki sen diye sordu kafa salladim sadece. Sabah oluyordu artik. Gidiyorum ben yarin gece burda olurum kendini yanliz hissedersen gel dedi. Ben hep yanlizdim zaten. Bir sey demedim cekti gitti. Bende uyudum kaldim orda. Sabah olmustu her yanim ağrıyordu. Canim tekrar onu istiyordu. Sigaralari ard arda yaka yaka eve gittim. Sabirsizlikla aksami bekliyordum ama zaman bir türlü geçmiyordu.