tatava ve dahi edebiyat yapılmaması gereken mevzu. hukuk her şeyden üstün değilmiş cezasını kestiği insanları duvar ardında gibtir edip kaderlerine göz yumduktan sonra meydana gelen şeylerden bile bir şekilde pay çıkarabiliyormuş demek ki. hukukçu kafası ütopik bir kafa biraz. ben caniyi de katili de bilmem ne belayı da nolursa olsun özgürlüğünden yoksun ederim bu ona yeter bir cezadır diyor. içeri atılan insanın kaderi ise şekil a'da görüldüğü gibi yukarı kalmış. iyi mi oldu? tabii iyi oldu. kimsenin katilden medet umduğu falan yok konu saptırılmasın. medet ummak bir yana kimsenin hatırladığı bile yoktu. söz konusu vaka ile durum tekrar gündeme geldi o kadar.