Buse ile artık değişik bir ilişkimiz vardı. Buse beni artık beni tanıyordu.Bu hayatta sadece o beni tanıyordu. Artık sürekli düşünmeyi bırakmıştım.Her şeyi Buse ile konuşuyordum. Kısaca mesajlarımızı yazıyım size.
B=Buse K=Keskaantangöze(ben)
B=Bu kadar içinde kin var , bunu atmak için bir şey yaptın mı?
K=Aslında pek bir şey yapmadım. Kendime zarar vermek dışında. Ufak çaplı şeyler dışında
B=Kendine zarar vermek derken?
K=Oramı buramı kesiyor. Akan kanı izliyordum. Hoşuma gidiyordu.
(Sivilce muhabbetine girmedim çünkü çok saçmaydı)
B=Gerçekten çok değişik birisin. Aslında acemisin diyebilirim. Peki bu ufak çaplı olaylar neydi?
K=Hahaha acemiyim demek.Çok bilginç konuşuyorsun. Geçen yaz çalıştığım iş yerinde patronla bir kavgam olmuştu. Tutmasalar onu bıçaklayabilirdim.
B=Oha yok artık. Bunu duyduktan sonra sana tam olarak acemi diyorum. Senin amacın kusursuz olmak değil miydi? Bütün çalışanların yanında patronu mu bıçaklayacaktın

Bu mesajtan sonra cevap vermedim. Buse beni nereye çekiyordu. Aklıma bir sürü soru takılmıştı yine.Bu kız beni gerçekten seviyor muydu? Yoksa beni bir cehenneme mi sürükleyecekti. Düşüncelerimde boğuluyordum sanki, bir karar vermeliydim. Buseyi bırakmalıydım veya onla devam etmeliydim ama onu bırakamazdım çünkü artık kendimi ele vermiştim. Buse ile devam etmek zorundaydım.Ah salak kafam yine bir hata yaptım. Duygular insanlara hata yaptırıyor. Peki ben gibi duygusuz biri nasıl olmuşta bu hatayı yapmıştım?