FINAL PART 2

Kanmadım.Bu sefer inanmayacaktım ona. Beni kölesi yapamayacaktı. Gözlerine bakmiyordum artık. Bakarsam yine aşik olacaktim çünkü.

-Ne ? Yoksa metresimisin. dedim ve güldüm.

Gözlerinden bi damla yas geldi. Sordum.

Kim o zaman ? Diye sordum. Cevap vermedi. Bişeyler soylemek istiyodu.Ama kelimeler bogazinda dügümleniyodu. Belkide avini bekleyen bi aslan gibi izliyecegi yolu dusunuyodu.

-Beni affet , dedi. Seni seviyorum , sadece bunu bil.

Daha fazla ustelemedim. Neden soyledin bunu diye sorabildim sadece.

-Bu is buyuk bi is.Istanbulun en buyuk cetesiyle is yapicaz.Ama bunu cekemeyenler var.Can guvenligimiz yok dedi.

-Ben senin kahramanin olabilirim istersen dedi.

Elim ayagim baglanmisti.Hic bisey soyleyemedim. Yine baglamisti bi cumlesiyle beni kendine. Gercekten kahramanim olabilirdi benim. Kizil seytandi o neyapacagi belli olmazdi.

Bakislariyla bi insanin hayatini alt ust edebilirdi. Yada en dipten en yüksege çikarabilirdi.O an sarildim ona. Oyle bi sarildi ki bana .Birakmasaydim kollarini sonsuza kadar birakmazdi beni. Islanmisti goğüslerim gozyaslarindan.

-Seviyorum dedim ona.Ne yaparsan yap seviyorum iste kizil seytan dedim.

Ama hala kafami karistiran şeyler vardi.Bu adamla ne isi olabilirdi kahramanimin. Daha fazla ustelemedim. Onun hakkinda daha fazla sey ogrenirsem onu kaybedecegimden korktum.

-Simdi gidiyoruz. Hayatimizin belkide son isini yapicaz.Bi daha da bu belaya bulasmicaz. kurtulucaz bu adamlardan.

Sonra çocuklarimiz olucak dedim. Adini da salim koyariz belki .

Erkek olacagi nerden belli dedi. Gulduk beraber.

Yola cikma zamani gelmisti.

Beyler sukulayinda dinlendigimi anlayayim