14.gün part4

Eli yumuşacıktı, kendi elime küfrettim. Haketmiyordu böyle güzel bir ele dokunmaya. Arkamızdan gelirler diye okulun bahçesine kadar sürükledim onu elini bırakmadım.Tek bir kelime etmedim.Oda birşey söylemedi. itirazda etmedi. Bahçenin kuytu bi köşesine gittik. Nediceğmi bilmiyordum.

+aysena az önce olanlar için özür dilerim ama duygularım gerçek,ben seni seviyorum.Öylesine şıpsevdi gibi birşey değil, gerçekten seviy

Sözümü kesti elini çekmesini baktı birkere yüzüme, gözlerini nasıl anlatsamki sana günlük bilemedim. Gökyüzü gibi desem yetmez,dar gelir, okyanuslar gibi desem yüzme bilenler boğulur. Kelime bulamıyorum.Onu anlatmaya o bakışa kelimeler sanırım yetersiz.

Sonra gitti hiçbirşey demedi.