1. 24351.
    +2
    Nisan'ın 11i, ben 2012nin yazında başladığım ve tam şu tarihe kadar bitir(e)mediğim hikayeyi, haftaya doğum günüm diye, kendime hediye vereyim diye bitirdim. iyi tak yedim.
    Belki bazılarınız alay eder, bazılarınız anlayışla karşılar,tam 2 kere bıraktım hikayeyi. Biri ailemin yatılı okuyayım diye baskı yaptığı ve kazandığı zamana, diğeri en yakın erkek arkadaşıma aşık olduğumu onu oda arkadaşıma kaptırınca anladığım zamana denk geliyor. Şu aralar üniversiteyi kazanamayacağımı anladığımdan tekrar başladım. Her seferinde 100 sayfa entry önden başladım. Ebruyla birleştiğiniz yerleri bilmem kaç defa okudum. Bu hikayede herkes kendinden bir şeyler bulur. Ben ebruyu buldum. Ebru ben oldum. Hissettiği her şeyi hissettim. Ama o benden daha cesaretli tabi. Affedecek kadar cesaretli diyelim. Mutluyken sonunu düşünmek zorunda olmayan biri belki de.
    Bu hikayeye başladığımda çocuktum. Tekrar başladığımda belki de aşık olduğunu sanan aptal "kezbanın(mı?)" tekiydim. Neyseki hikayeni kendimce büyümüş olarak tamamladım. Bir nevi hikayenle büyüdüm. Lise hayatıma yaydım. Önündeki seneler için bir ön prova yapmış şekilde ayrılıyorum buralardan. Emin ol hikayeni sadece buradan insanlar okumadı,bir şekilde bizlere kadar ulaştın. Okuyorum, arkadaşlarıma okutuyorum,ben de dahil çok şeyden habersiz, bilinçsiz bir sürü kızız sonuçta. Çok teşekkür ediyorum. Hayatıma renkten çok daha fazlasını kattın. Umarım ailen çok güzel bir hayat sürer.
    Tekrar teşekkürler.
    ···
   tümünü göster