Aralıksız 3 saat neclayı anlattım neclayı her andığımda içim burkuluyordu fakat karşımda onu görünce yaşama hevesimi yeniden kazanmış gibi oluyordum alaya kalktı bu sefer daha neşeliydi mutfağa gidiyorum sana yemek hazırlayacağım dedi artık neclaya daha çok benziyordu peşinden gittim yaklaşık yarım saat sonra yemekleri hazırladı bende sofrayı kurdum oturduk ben çok mutluydum neclayla hiç yapamadığımız evliliği yaşıyordum sanki yemekleri çok güzel olmuştu sen neden yemiyorsun diye sorduğumda bizler sizin yediklerinizi yiyemeyiz dedi bizim hakkımızda bilmediğinçok şey var ama ben necla olmak için geldim alayayı unutmalısın artık dedi alaya artık daha canlı görünüyordu hareketleri tıpkı necla gibiydi tek sorun yemek yiyemiyordu ama bu benim sorunum değildi...