koyuldum. sadi amcanın evinin önüne geldim. zalim herzamanki gibi beni görünce üstüme atladı.o dünkü köpekten hiç bir eser yoktu. yine şakalaşmaya filan çalışıyo. neyse çaldım kapıyı. sadi amcanın karısı ağlıyodu.ne oldu ülker teyze dedim. hıçkıra hıçkıra bey dün kalp krizi geçirdi hastaneden yeni getirdik şuan biraz iyi ama doktorlar çok dayamaz diyolar evladım dedi. içimden haggibtir lan dedim benim yüzümdenmi oldu acaba diye düşünmeye başladım. ülker teyze sordum dedim teyzem ne oldu durduk yeremi oldu yoksa bişeymi oldu diye. ülker teyze, dün gece zalim havlamaya başladı gecenin bir yarısı sadide çıkıp baktı ama zalim durmuyodu yıllardır bizim köpemiğimiz sadinin üstüne atlamaya çalışıyodu.en sonunda sadi sinirlendi tam yanına gidip sakinleştircektiki zalim sadi yaklaşınca üstüne atladı sadiyi devirdi. ısırmıyodu ama suratına bakar delirmişcesine sadinin havlıyodu.zor bela kaldırdık işte kalp krizi geçirmiş o esnada. hastaneye zütürdük öldü ölmedi arasında doktorlar yapıcak bişey yok dediler bizde eve getirdik bi umut bekliyoruz dedi. sanki kafamdan kaynar sular döküldü. içeri davet etti gidemedim hemen eve döndüm. saatlerce yatakta ağladım. nihayet tekrar gece oldu bu gece yine gidicektim ve dokunmaya çalışcaktım zalime acaba bana zarar verebilcekmiydi çünkü sadi amcaya çok üzüldüm ben ölsem daha iyidi. neyse gece oldu ve herkes uyudu...