Panpalaar hayatımın unutamadığım anlardan bir tanesini anlatacağım sizlere.

Bundan 10 sene önce falan hafta sonu tatilinde dedemlerin köyüne gittik. Teyze oğlu falan hepberaber. O zamanlar yaşım 15 16 falan. Her neyse dedem evin bahçesinde bulunan büyük bir odunluk gibi kilerin çatısını onarıyor. Bizede amelelik yaptırıyor bin. Merdiveni çatıya dayamış bizden kiremit istiyor bizde uzatıyoruz. 3 saat boyunca dedeme kiremit uzatmaktan zütüm çıktı amk sıkıldım. Muzurluk yapacak birşeyer arıyoruz teyze oğluyla. Herneyse dedem la cibiliyetini gibtiklerim kiremit verin dedi. Ben kiremiti yerden aldım kafamı yukarı bir kaldırdım ki dondum kaldım. Kendime gelemiyorum. Kiremiti yukarı kaldıramıyorum. Allah'ım dedim bu ne ? Dedemin giydiği şortun arasından beyzbol topu gibi birşey aşağı sarkıyor. Bu benim dedem olamaz dedim midem bulandı. Ama beyler böyle birşey yok yemin ediyorum. bebek kafası kadar taşağı var adamın. Sonra içimden giberim kiremitini dedim kaçtım gittim amk