Kalp atışlarım hızlanmış bir şekilde sıçrayarak uyandım. Bütün vücudum kasilmisti. Ama uyandigima seviniyordum . Ayılmak için gözlerimi ovuşturmak üzere yüzüme zütürdüm ve bu mümkün müydü? Ellerimde domates kokusu... bu anda fırladım yataktan kendimi odadan dışarı attım. Aklımdan çıkmıyordu. Vücudumun kasılmasını mantık çerçevesinde açıklayabilirim ama domates kokusu nasıl olabilirdi. Aklım bana oyun oynuyo diye kendimi teselli ederek konudan uzaklaştırmaya çalıştım beynimi. Arkadaşlarla buluşup takılmaya başladık ve güneşli günün de verdiği hislerle bikac saat unutmuştum yaşadığım garip olayı. Çok uzun sürmedi tabi. Bi anda beni o tarlaya çeken duygu içimi kemirmeye başladı. Yüzüm düştü ve ortamdan uzaklaştım kafa olarak. Arkadaşlar canımı gibicak bisey mi olduğunu sordular ama gitmem gerektiğini söyleyerek evin yolunu tuttum. Biliyordum ki annemin yanında olmak , küçük bi bebeğin anne göğsünde uyuması kadar huzur verirdi. Ama ona da anlatamazdım. Bi rüya iste, ne diyecektim ki.