Yarın yine staj var. Hemşirelik 4. sınıflara mecburi gitmem gerek. Hemşireliği sadece kızlar okuyor diyip muallak demeyin bu kardeşinize. Dediğim gibi yarın staj var ve beni yine o ruh hastalarının içine atacaklar. Bazen ben de onlardan biri gibi hissediyorum kendimi. Hele bu aralar yeni gelen biri varki yaşıt sayılırız. Onunla çok iyi anlaşıyoruz. Hiç arkadaşı yok benim gibi. Kimseye söylemeyin ama yasak olmasına rağmen ona defterimle tükenmez kalemimi verdim. Ailesine mektup yazmak istiyormuş ben de dayanamadım. Geçen günkü kalem kılıçtan keskindir dikkatli ol lafıma çok güldü. Çok sık gülmüyor. Ama ben onu arada güldürmeyi başarıyorum. Bunu da yazacağım dedi kendine has tavırlarıyla. Ben de nasıl istersen dedim. Edebiyat öğretmeni olmak istiyormuş. Bi tane de kız kardeşi varmış kardeşimle yaşıt. Ama kendinden fazla bahsetmiyor. içine kapanık biraz. Durmadan yazıyor. Aslında çok da zeki gözüküyor deliden ziyade. Fakat ailesi pgibojik tedavi görmesi gerektiğini düşünüp buraya getirmiş. Bazen sancıları oluyormuş öyle diyorlar. Fakat her şeye rağmen ortak noktalarımız var gibi hissediyorum onunla. Arada bana sorular soruyor. Önder açıkbaş nasıl ünlü oldu gibisinden ben de nasıl diyorum susuyor cevaplamıyor. Sadece soruyor, yazıyor ve susuyor. Sorularıma cevap verdiği çok nadir. Ama karar verdim bu yazdıklarımı onunla da paylaşacağım. Belki kendinden bir şeyler bulur benim hikayemde, belki o da bana yazdıklarından bahseder ben de onunkilerde kendimi bulurum. Kim bilir belki de hikayeler biter biz birbirimizi buluruz...

10.04.2016