Bir cuma günü her zaman ki sırama oturdum ve uyuyorum biraz agresiftim ozamanlar lise 2. sınıf öğrencisiyim cantamı koydum üzerinde uyuyorum ders ingilizceydi sanırım. Bende bir hastalık var beyler durduk yere uzun süre başım dönüyor kendimi kaybediyorum bu böyle 2 saat gidiyor sonra düzeliyorum o yuzden uyumak istiyorum döndüğünde o zamanda yatıyordum sırada hoca gelmiş yanıma kadar üzerinde yattığım çantayı kafamın altından çekiverdi kafamı öyle sıraya vurdum ki kızlar şaşırdı oğlanlar gülmeye başladı. Zaten başım dönüyor iyi değilim bana kalk dedi huur çocugu tarif ediyim ingilizceciyi bıyıklı ufacık bodur şişko kısa birşey evet beyler kalktım ama ayağı sıralara tekmeler attım giberim ulan dersinide senide deyip öndeki iki sırayı devirip çıktım eve gittim eve geldiğimde babam yine annemi dövüyordu beyler. Aile ilişkilerim iyi değildi zaten ailemle hep soğuktum sürekli kavga ediyorlardı bağırdım dışardan babam olacak huur çocuguna lan bırak lan dur diyorum bahceden annemin çığlık sesleri geliyor yarım saat kadar giremedim eve açmıyordu kapıyı huur cocugu haysiyetsiz köpek oturdum kaldırıma dinliyorum gözlerimden yaşlar geliyor. en sonunda babam denen huur çocugu yorulmuş olucak devrilmiş koltuga annem açtı kapıyı anam dedim canım anam noldu sana ağzı yüzü morarmış bir erkek çocugu annesini öyle görünce içinde bir burukluk oluyor beyler içeri girdim şimdi gibicem onu bekle anne sana yaptıklarını ödeticem diye bağrıyorum aynı zamanda ağlıyorum...

biraz ailemden ve kendimden bahsediyim ben orta yakışıklılıkta uzun sayılabilecek bir çocuktum basit biriydim yani annemle babam sürekli kavga eder bu yüzden babamı hiç sevmem beyler eve para getirmiyordu vs vs. okulla aram iyi değildi çok devamsızlık yapardım ve derslerim kötüydü gerçekten çok kötüydü hayatta tek annem vardı zaten başka kimsem yoktu.