Annem geldi gozlerindeki yaslari silerek. Oturdu yanima. Elimdekileri masaya geri koydum kitabi geri kapadim.

- Anne noluyo yine niye kavga etmeye basladiniz bu kadar
- Efecim hadi ac kitabini baslayalim bisey yok her zamanki halimiz iste
- Hayir anne söyler misin ben artik cocuk degilim (acaba oylemiydim gercekten)
- Off efee yok bisey annecim hadi bak yapalim ödevini
- Benim yuzumdenmi anne

Annem yuzume bakti yutkundu daha dogrusu yutkunmaya çalıştı. Dertlerini dokmesi lazimdi belliydi cikarmasi lazimdi belliydi. Sustu ben anne dedikce sustu. Agzindan zar zor cikan kelimeler bozdu sessizligini. "Babanin kahvesi kapandi annecim zor durumdayız ve ben babanin ustune gittim biraz yapmamam gerekliydi ondan özür diliycem zaten hadi devam odeve". Devam odevede bu haldemi devam annecim...