Ayağa kalktım, ıslanmamın yanı sıra birde koku sinmişti üstüme. Ellerimi kokladığımda şarap gibi bir şey kokuyordu, babamın bana her akşam aldırırdı şehirdeyken ordan biliyorum. Eğilip ablamın ayakkabısınla tıpa tıp benzeyen ayakkabıyı aldım birde numarasına bakayım dedim otuz yedi numara yazıyordu ama ben ablamın ayak numarasını bilmiyordum ki.Elimde ablamın sandığım ayakkabı ile birkaç adım attıktan sonra mumların evi daha çok aydınlattığı bir odaya yöneldim. Yerdeki ıslaklığın ve üstüme sinen kokunun sebebi faili belli ki bu odaydı.

Üst üste devrilmiş bir sürü şarap fıçısı ve bardaklar vardı yerlerde. Hiç aldırış etmeden bu oda kadar aydınlık olmayan bir diğer odaya doğru gidecektim ki;
Göz gözü görmez oldu mumları biri söndürmüştü sanki. Korktum!.
Arkamı dönüp koşmaya başladım.Ay ışığının yansıması içeri girdiğim camdan gözüküyordu tam cama doğru yaklaşmıştım ki ayağım kaydı birden...