bu adam babasının verdiği dangalakmış, zaten bizi ayıran da o şerefsiz değil miydi, insan kendi kızını kendi yaşına adam verir mi, işte bu kızın da kaderi böyleymiş...

Ağlamaktan konuşamıyordu Buse, gitmedim üstüne, daha fazla üzmek istemedim onu, ama içim içimi yiyordu, başını omzuma koydu ve ağladı, ağladıkça ağladı...

Kelimeler boğazımda kalmıştı, söylemek konuşmak istiyordum, teselli etmek istiyordum ama olmuyordu, sanki karabasan çökmüştü üzerime, bağırmak, haykırmak istiyordum ama sesim çıkmıyordu, içimden sessizce çığlık atıp sövüyordum sadece...

Derken irkildi, "benim gitmem lazım" dedi, bunu o kadar tatlı söyledi ki bakakaldım, duraksadım, sadece "neden" diyebildim, o da tekleyerek de olsa "babam" dedi, bunu diyebildi, "anlatmadan gidemezsin" dedim o anda masum ceylanın üzerine atlayan Aslan edasıyla, Aslan gibi miydim bilemem aslında, ama o kesinlikle ceylan gibiydi, narin, sevimli...

anlatmamak için diretti, ama ben anlatması için daha fazla direttim ve dayanamayıp gözyaşlarıyla başladı içini dökmeye, anlattıkça rahatladı, üzerinden bir yük kalkmış gibi oldu, içini dökmenin rahatlığını ve mutluluğunu duydu bir süre, bunu hissedebiliyordum, ama her şey benim sırtıma yüklenmiş gibiydi, kötüydüm, o adamın tekrar geleceğini bildiğim için hiç olmadığım kadar kötüydüm, daha da kötüsü anlatmayı bırakmasın diye belli etmemeye çalışıyordum...

o an o kadar dolmuştum ki bir anda sinirli bir şekilde "babanı sever misin" diye sordum, bunu neden sorduğumu o an fark etmemiştim ama daha sonra bunun bilinçaltımın bir oyunu olduğunu anlayacaktım, bana "hayır" dedi, nasıl sevilebilir ki böyle bir baba, "o zaman seni göndermiyorum" dedim, buse şaştı, "Nasıl olur Alex, babam bizi öldürür, olmaz lütfen" gibisinden konuşmaya başladı, ama aklıma koymuştum, o bunu hak etmiyordu...

Sevdiğim kızı kaçırırcasına arabaya bindirdim, aramızda 1 yaş vardı buseyle, bayağı şaşırmıştı, başta arabayı sandım, arabayı yeni almıştım çünkü, görmemişti daha önce, ama daha sonra bendeki bu cesarete şaşırdığını anladım, açıkcası buna ben de şaşırmıştım, her zaman ağırbaşlı ve sakin olmuşumdur, sesimi bile fazla yükseltmem ben, ama sevdiğimi o halde görünce aslan kesilmiştim, zaten benim gibi biri başka türlü nasıl katil olabilirdi ki...