Adam dediğim için kusura bakmayın. Karaktersiz, kişiliksiz bir insandı. Hala da öyle. Karısını aldatan bir kişiden ne bekliyorsunuz ki? Her neyse bu sürekli böyle devam etti. Sürekli kendimi dizginlemeye çalışıyorum. Kızla buluşamıyoruz. Babası kızın peşine adam takmıştı. Okula giderken falan peşinde adamla gidip geliyordu falan. Sonra ocağın 15 i beyler hiç unutmuyorum. 2015 in ocak ayında kar yağıyordu durmaksızın. Neyse buluştuk Rumeysayla. Yerde karlar erimeye başlamış. Kanatlı AVM yi bilen bilir. Onun arkasında ki bankalara oturduk. Konuşuyoruz. Bir an göz göze geldik. O ana kadar elini zar zor tuttum hep. 3. Ayımız da öpüştüm beyler. Ama nefesim kesildi, zaman durdu. Ellerim ellerini bulmuştu o an sıkı sıkı tuttum. ikimiz de utanctan kıpkırmızı olmuştuk. Konuşmadık 1-2 dakika kadar. Ama gözlerinin içi gülüyordu be kardeşim. Gözleri gözlerimin içine içine gülüyordu. ilk günkü gibi güldü sonra bana. ilk günkü gibi seviyorduk birbirimizi ama daha tutkulu bir şekilde. Ben sevgiyle kısıtlamıyorum. Aşıktım ona. O zamana kadar evlilik hayali kuranları anlamıyordum. Anı yaşamayı tercih etmiştim o güne kadar. Sonra bende hayalini kurmaya başladım. Bununla yetinemedim onunda düşüncelerini öğrenmek için ona da konuyu açmıştım. Artık ikimizde aynı konu üzerinde hayal kuruyorduk. Hayali bile güzeldi. O an ki Pgibolojiyle sadece o zamanı beklediğimi sanıyordum. Ama öyle değilmiş. Neyse. Günler geçiyor biz arada kavga ediyoruz. Küsüyoruz ama en fazla 10-15 dakika küs kalabiliyoruz. Fazla ayrıntıya girmiyorum. Olaylar üst üste geldi. Ve ocağın 22 sinde buluştuk. 3. Ayımızdı tam. Özkan diye bir arkadaşımın ailesi şehir dışındaydı. Hava da soğuk ve Rumeysa da fazlasıyla hastaydı. Özkan dan rica etmiştim. Evin anahtarını almıştım. Neyse. Eve girdik muhabbet etmeye başladık uykum var demişti. Hastaydı. Yüzünden ve sesinden belliydi. Omzuma yattı. Bu şekilde konuşmaya devam ettik. Sonra bir an da göz göze geldik. Öpüşmeye başladık. Biraz ileriye gittik. Bu konuda ilkim olmayacaktı.

Çünkü daha önce defalarca kez yapmıştım. Ama o an kendime hakim oldum. Dur dedim kendime. Ne yapıyorum ben? Nasıl dokunabiliyorum sevdiğim kişiye? Nasıl kıyabiliyorum? O gün hersey benim istediğim gibi olmuştu. Direkten dönmüştük. Büyük bir hatanın hemde. Kendime hakim olmuştum yani. O gün akşam mesajlarda bu konuyu da konuştuk. Onu sevdiğimi ve bu sevginin etkisiyle ona dokunamayacağımı anlattım aslında sevinmesi gerektiğini de anlattım. Sabahına babası odasına girip telefonunu alıyor ve bütün mesajları okuyor. Sabahın körü. Numara arıyor bilmiyorum. Açtım birisi küfür ediyor ana avrat ağzına ne geliyorsa. Beyler hayatımda kimse bana bu şekilde saygısızlık yapmadı. Yanlış anlamıştı. Kızı kontrole zütürdü ve beklediğimiz sonucu aldık. Herhangi bir sorun yok. Ama babası sürekli beni arayip çık evden öldürücem seni gibi tehdit ediyor hala. Rumeysa onunla kalıyor ve dediği herseyi ettiği her küfürü bu yüzden yutuyordum. Çünkü rumeysaya zarar vericek kadar cani bir insan. Zarar da veriyordu zaten. Neyse artık rumeysayla nerdeyse hiç buluşmuyorduk. Kendi evime zütürme şansım da yoktu çünkü annem sürekli evdeydi. Annem rumeysayı biliyordu ama babası aradigin da annem açmıştı bir keresinde ana avrat küfür etmişti bu yüzden annemin yüzüne bakmaya çekiniyordu. Bende günlük bir ev kiralıyalım diye fikir sunmuştum. Kabul etmişti. Benim rumeysaya moralim çok bozuluyordu ve o sıralar uyuşturucuya bağımlıydım. Ve sözüm var diye içmiyordum. Ama canım çok istiyordu. Rumeysa dan izin alarak 35 lik vodka almıştım. Kafam dağılır belki diye. Neyse eve gittik muhabbet ediyoruz rumeysa omzumda yatıyor bir yandan vodka mi yudumluyorum. Ben hiç içmedim dedi. ilk benim yanımda içsin diye teklif ettim. 1 2 yudum al diye. Hayır dedi başka bir yolu var dedi. O aralar çok samimiyiz. Ne? Dedim cevap vermeden dudakları dudaklarıma değdi. işte böyle dedi. Tadı nasıl peki dedim? Acı ve kolonyaya benziyor dedi. Sek vodka içiyordum. Kolonya gibi. Neyse. Öpüşmeye devam ettik.

Ve bu sefer ileriye gidiyoruz. Ama frenli bir şekilde nerde duracağımı biliyorum. Yarı çıplak kaldık ev 1+1 öğrenci evi. Yatak odasına geçelim dedi. O odada o yatakta olan olmuştu beyler. Ama zarar vermedim hiç bir şekilde. Arkadan yani. ilkim sensin demişti. O gün ikimiz de yaşadıklarımız dan mutlu bir şekilde ayrıldık evden kendi evlerimize gittik. Ama hersey gibi bu ilk,son değildi her ay 2 kere bunu yapmaya devam ettik. Kıskanç birisiyim. Aynı zamanda rumeysayla çok kavga ediyoruz. Eskişehir de zaten şort falan giyen olmaz nadiren. Sort giymezdi ev haricinde. Dar pantolon giyerdi. Ve fiziği çok güzeldi. izin vermezdim kavga ederdik sürekli herseye karisirdim. Tahammül edemeyeceğim bir şeyde erkeklerle konuşması asla izin vermezdim. A dan Z ye kadar herseye karisirdim yani. Artık kızı nasıl sıktıysam beyler. 29 Kasım aksami yıl yine 2015. Mesaj attı ben tiyatroya gidiyorum diye. izin almıştı vermemiştim 2 gün öncesinden. Ve kızmıştım. Eve dönmesi için aşırı derece de bağırdım. O anlık sinir işte. O da tramvay da olup rezil olduğu için yüzüme kapatmıştı telefonu. Artık istemiyorum seni diye bir mesaj atmıştı. Ne yapmıştım ben? Onu gördüm tamam sakin ol yarın buluşalım demiştim. Çünkü her seferinde böyle barışırdık. Ayrılmak senin için zor olur demişti olmaz demişti dıbına koyim. Bunu bana ilk defa demişti. Daha önce den beni bitirdiği için böyle net konuşmuştu. Yarın için buluşma ayarlamıştım. Her zamanki gibi giyeceğim her şeyi akşam dan hazırlamıştım sabaha kadar uyumadım. Kendi kendime doğru diyor bunu yapmam benim için kötü olucaktı. Zor olucaktı. Ve gitmemeye karar verdim. Valizimi hazırladım. Önce den Alanya da yaşarken oturduğumuz ev boştu yazın tatil için gittiğimizde kullanıyorduk. Alanya ya gidicektim çünkü artık Eskişehir bana dar geliyordu her saniye karşı karşıya gelme imkanımız vardı. Bunu kaldıramazdım. Aileme haber vermeden Alanya ya gitmiştim. Varlıklı bir ailem var ama babamın parasini hiçbir zaman yemedim. Kendi emeğimle çalışarak yaşadım hep.

Çünkü babam her yaptığı şeyi yüzüme vururdu ve zoruma giderdi. Kendi parami kazanıp kendi harcama yapıyordum. Alanya da 1 hafta kaldıktan sonra toparlandığimı düşünüp Eskisehire döndüm. Neyse öyle böyle derken yılbaşı geldi. Önce ki yılbaşında 00:00 da seni seviyorum diye mesaj attığım aklıma gelmişti. Evet bunu yine yapacaktım. tekrar bunu yaptım. Ertesi gün çok mu içtin? Diye bir mesaj atmıştı. Ama icmemistim çünkü ona sözüm vardı. Bu cevap karşısında ne diyeceğimi bilemedim. Ve cevap vermedim. Geçtiğimiz günlerde mesaj attı kızgın mısın seni merak ediyorum gibi. Tam alıştım diyorum ve yine gelip kalbimin tam ortasına bağdaş kurup oturuyordu. Kendi yerini tazeliyordu bir nevi. Bunu sormak için mi mesaj attın cidden dedim. Sadece kendimi kötü hissediyorum telafi etmek isterim biraz geç ama dedi. Kızgın olduğumu ama suan için kızgın değilim demiştim. 2 3 gün sonra ben mesaj atmıştım ona seni çok seviyorum diye geçen mesaj attığım da niye demedin dedi her seferinde cesaretimi kırdığın için diyemedim demiştim. Benden istediğin birsey varmı? Sorusuna kendine iyi bak diyebildim. O gün akşam ise ona yazı yazdım. Kendimi yok etmeyi planlıyordum. Fazlalık olmuştum artık. Sürekli şiir ve yazı yazarım. 3. Sınıf bir şairim işte. Neyse. Yazdığım yazı ise;

kardeşim olması gerekende aynen bu şekilde sen en doğru şeyi yapıyosun bitane amcık hayatımızı zehir edebiliyo bazen ama böyle yaşamak zorundayız yapıcak bişey yok ben stresimi bu sözlükte atmayı öğrendim insanlar bazi şeylerle dalga geçerek bana herşeyi unutturdu anksiyete yaşadım hala yaşıyorum panik atak hastasi oldum hala devam ediyo ama yapıcak bişe yok bunlara zamanla alışıyoruz herşey gelip geçici bi kıza açılamıyorum bile bu kadar özgüvensiz bi insanım motor almak istiyorum alamıyorum sadece hayalini kuruyorum inşallah hepimiz birgün dilediğimiz hayata ulaşırız çok bişe istemiyorum sadece 1 hafta istediğim hayatı yaşiyim yeter amk