---

ismim Tarık daha o zamanlar 11 yaşındaydım babamın yeşil anadolu marka arabasına biner bütün aile her sene yaz tatili için gittiğimiz çadırdan derme yazlık evimize giderdik aynı zamanda da babam oranın köyünden her neyse o gün yine topladık bavulları yola koyulduk gidiyoruz.

45 dakikalık bir yolculuktan sonra yazlığa varmıştık benim tek derdim donu atleti çıkartıp denize girmekti ee tabi öylede oldu zaten, dalmalar çıkmalar falan derken ablam beni çağırdı ama ağlıyor ne olduğunu sorduğumda annemle babam yok Tarık dedi o an bana da bi korku geldi etrafı gezmeye annemle ile babamı aramaya başladık (arasana telefondan diyenler olucak o zamanlar herkeste cep telefonu yok) 1 saat 2 saat derken hava kararmaya başladı evler zaten şehir sistemi gibi değil yanyana, yoklar ortada artık bende baya baya tırsmaya başladım ağlıyorum bi yandan ablam yürü gidiyoruz burdan dedi çekti kolumdan arabaya doğru koşmaya başladık.