Odadan sürünerek çıkıyordum, kapıya geldiğimde kilidini nasıl açacağımı düşünecektim, ama bunun şimdilik bir önemi yoktu. Yavaş yavaş ilerliyordum kapıya doğru.

Kapıya geldiğimde kapının zaten hiç kilitli olmadığını hatırladım, kapının kilitli olduğundan bahsetmiş miydim hiç ? Bahsetmemiştim. Bu şehirde görmek istediğim şeyleri görüyor, istemediklerimi görmüyordum.

Asıl sorun gördüğümü yada duyduğumu sandığım şeylere inanıyor oluşumdu. Odadan çıktığımda adamı göremedim, ama ayak seslerini hala duyabiliyordum. Dinlediği şarkının sesi yükselmeye başlıyordu.

Ne içersiniz diye sordu istenilen.