Bir gün gece uyurken bahçede ayak sesleriyle uyandım ne olduğunu anlamak için camdan baktığımda sesler kesildi ve kimse yoktu, kafamı tekrar yastığa koyduğumda yine aynı sesleri duydum çok korkmuştum. Yorganın altına saklandım korkumdan. Bu olay her gece devam etti, tam sabah ezanı okunurken sesler kesiliyordu. Olayı anneanneme anlattım anneannem ziyaretimize gelmişti, bu arada anneannem hacıdır anneannem hiç korkma dedi ve bana kendi yazdığı selavat ı şerif duasını verdi ondan sonra hiç korkmamıştım. Ramazan ayı idi, gece sahura kalkmıştık annem sofra bezini verdi çırpmam için, bahçede bir arsa vardı boş, her zaman oraya çırpardık, tavuklarımız vardı ekmek kırıntılarını yerlerdi tam sofra bezini çırpacakken birden ortalık bembeyaz bir ışık oldu, inanın yazarken dahi tüylerim diken diken oluyor. Hemen ordan koşarak annemin yanına gittim, anneme olayı anlattım annemle birlikte tekrar bahçeye çıktık. O ışığı annemde gördü hemen babamı kaldırdık ama babam kalktığında hiç bişey yoktu.