bu işte bu kadardı. cevap vermeden uyudum amk. ertesi gün okula gittim. artık rol yapmam gereken bir sevgilim vardı. iyice aşk-ı keranaye bağlamıştım amk. işte zeyneple buluştuk fakültenin yakınlarında bu boynuma atladı öpüyor falan. ben isteksiz bir şekilde öptüm bunu. sonra bu lak diye tuttu elimi. ama el mahkum o şekilde gidecez okula.

aslına bakarsınız okuldakilerin ne düşündüğüde pek gibimde değildi. heyecanı seven adamım amk. ya huurya ya pgiboloğuma ya da olmayacak kişilere aşık olurum zaten. fakülteye o şekilde gittik. hatta zeynep öyle bir yapıştı ki resmen tuvalete bile el ele girecektik amk. ulan ben ne büyük şerefsizim.

ama ok bir kere yaydan çıkmıştı. yapacak bir şey yok. neyse amk akşama kadar zeynepin çemberi etrafında zorla tutulduktan sonra eve geldim. zeyneple o konuyu konuşacaktım. ama o kadar sıkılmıştım ki mesajla anlatmayı seçmiştim.

"ya zeynep benim bir fikrim var."

"nedir o aşkım"

"ya urlaya gitmeye ne dersin hafta sonu"

"yaa çok güzel bir fikir. sabahtan gider gezer akşam geliriz."

"aslında ben kalırız diye düşünmüştüm."

"yaaa çok güzel aşkım yaaa. hem gece pazarı varmış orada onu da gezeriz."

"olur tabi."

"ama nerede kalacağız"

"ya benim bir tanıdığım var o konuda sıkıntı yok."

"tamam aşkım. çok heyecanlandım. hadi uyuyalım artık aşkım."

"tamam canım iyi geceler"

"iyi geceler aşkıımmmm"

neyse bunu uyutup başımdan savdım ben. artık büyük oyun başlamıştı amk. ölmek vardı dönmek yoktu...