Günlerdir buradaydım, belkide aylardır, takvim değildim ben, ben sadece yaşardım, geçen zamanı takvimler sayardı. Deliydim ben. Yaramazlık yaptığımda klişe beni döverdi, klişe beni dövdüğünde istenilen yaralarımı sarar, odama çıkardım, iyileşene kadar yeni bir yaramazlık yapmamaya çalışırdım. Bu yıllardır böyleydi.

Dediğim gibi, belkide yıllardır buradaydım ama sadece deliydim ben, takvim değil.

Bu sefer kendime geldiğimde, tepemde korkmuş gözlerle bana bakan istenilen yoktu. Klişede yoktu, onun yerine üzerimde 4-5 tane hasta bakıcı, hasta bakıcılarıyla bedenim arasında yeni bir deli gömleği vardı.