Klişenin çığlıkları yankılanıyordu odamda, aslında teknik olarak mümkün değildi bu, odamın her tarafı kalın beyaz süngerlerle kaplıydı çünkü. Demek ki çok bağırmıştı klişe, niye bağırıyordu o kadar ?

Bileklerimdeki dikişleri dişlerimle kanatıp bütün gece kan kaybetmişim de biraz daha geç kalsa ölecekmişim gibi bir hali vardı klişenin. Öyle mi olmuştu yoksa ? Öyle olmuştu tabi.

Haklıydı klişe, ellerimi bağlamadığında kendime zarar veriyordum ben. Klişe ? Klişe geri dönmüştü, onu görmek istedim hemen, gözlerimi açamıyordum, hareket de edemiyordum, bayılmış mıydım ? Bayılmış bir deli kendini ne kadar akıllı sanabilirdi ? Sesler azalıyordu gittikçe, hazır hiçbir şey duymuyorken ailemi özlemek istemiştim sessizce .