Kapının ziline uyanıyorum... gözlerimi ovşalayıp yerimden kalkıyorum. ısrarla çalan kapının sesine adımlarımı dahada hızlandırıyorum. Kim o? Ben Sefer. aç kapıyı olum. donduk dıbına koyim.
Kapıyı açıp içeri girmesini istiyorum. içeri girdikten 2 saniye sonra kafamı kapının dışarısından çıkartıp etrafı kolaçan ediyorum. kapıyı kapatıp arkasından ilerleyerek söylediklerine kulak veriyorum.
"ŞOK ŞOK ŞOK Parmak izi bulunamayan soyguncu kim? Gazisomanpaşa'da Banka soygunu. Yine iş başındayız kardeşş." diyerek masanın üzerinde duran para torbasına bakıyor.
Elleme ulan o paranın sahipleri var..
Yine mi? sahipleri var. ne yapıyorsunolum bu kadar parayı? birazda sefer kardeşini görsen ya sabah akşam çalışmaktan imanım gevriyor olum.
Senin gibi gavatlar çalışmaya mahkumdur sefer. hem senin gibiler olmasa bu işleri kimler yapacak? oldu herkes zengin olsun...
Sefer: Mahalle arkadaşım 20 yaşında. Kastamonu'da doğmuş ve küçük yaşta Annesini babasını kaybetmiş benim kader ortağımdır. Görüp görebileceğiniz en yüzsüz insandır. Papaz'a Kur-an'ı kerim satabilen tiplerden. Dokularımı hissetmemde bana yardımcı olan tek dostum. sayesinde çok dayak yedik :D yüzsüz ama bir o kadarda iyi niyetli çocuktur.