Okula kinle nefretle gidip geliyordum. Gizeme karşı beslediğim duygular asla değişmeyecekti ama ona çok kızmıştım. Daha 1 ay bile olmamıştı ayrılalı.Ne çabuk unuttu da başkasını bulmuştu anlayamıyordum.Bir gün sınıfta yine robot gibi otururken başka bir sınıftan bi grup kız geldi yanıma. Biraz konuşalım mı dedi içlerinden birisi.Ben de ne için dedim.Ya bizim bir arkadaş var da senden hoşlanıyormuş acaba bi deneseniz nasıl olur dedi konuşmaya devam eden kız. Sonradan öğrendim adı Ezgiydi.Ben bir şey demedim etrafıma bakındım. Gizem göz ucuyla bizi dinliyordu. Sonra olur dedim sevgilim yok konuşalım çıkışta.O an Gizeme aklımca karşılık veriyordum. Kız kim nasıl birisi adı ne hiçbir şey bilmiyordum. Zaten çıkacağımdan değil de işte amaç Gizemi kıskandırmaktı. Başarılı da olmuştum. Onlar gittikten sonra Gizem yanıma hışımla geldi. Yakamdan tuttu. Gerçekten bu muydun sen dedi.Ben de ne var dedim olamaz mı. Olur dedi. Karaktersizsen olur. Daha ayrılalı bir ay bile olmadı. Tabi bunu umursar mısın bilmem dedi.Ben de sen umursadın mı dedim. Ayrıldıktan 2 hafta sonra kendini bir erkeğin kollarına atan ben miydim dedim. Gelmiş bi de utanmadan hesap soruyosun şaka mısın sen dedim. Gizemin gözleri dolmuştu. Dudakları titremeye başladı. Sonra eli yanaklarımda patladı. Sınıfın ortasında bana öyle bir sert tokat atmıştı ki herkes dönüp bize bakmıştı.