Okulu asmaya devam ediyordum.Bir sabah Alperin telefonuyla uyandım. Nerdesin oğlum sen dedi açar açmaz.Ben de biraz rahatsızım evdeyim noldu dedim. ikiniz de ortalıktan kaybolunca merak ettim Gizemden haberin var mı dedi.Yok dedim 3-4 gündür konuşmuyoruz. Nasıl dedi.Ben de ayrıldık dedim. Alper 2-3 sn sessiz kaldıktan sonra kekeleyerek neden lan dedi. Bilmem dedim Gizem öyle istedi. Sesim çok kötü gelmiş olmalı ki Alper hemen sıkma canını gelir geçer. Yarın gel bir şeyler yapar takılırız kafa dağıtırsın hadi kendine dikkat et dedi kapattı.Bir şeyler yapmayı bırakın dışarı çıkmaya bile utanıyordum. Gizem beni terk etmişti. Dert üstüne dert biniyordu.Bir yandan Gizemin acısını çektiğim yetmezmiş gibi bir de şimdi Gizemin neden okula gitmediğini çözmeye çalışıyordum. Benim kadar üzülmüştür belki de o yüzdendir diye geçirdim aklımdan.Ama öyle olamazdı sonuçta ayrılmak isteyen oydu. Hiç kimseyi ardımda bırakarak üzmeyeceğimi bilsem o canıma kıyacaktım ama aile arkadaş Gizem benim için değerliydiler. Onları üzmek istemezdim.