tanrı var mı, yok mu, ne fark eder ki?

sonuçta eğer tanrı yoksa, tanrı ile ilgilenmek için zaten bir neden yoktur. gönül rahatlığıyla günah işleyebiliriz, mesela deli gibi içebilir, önümüze gelenle düşüp kalkabiliriz, ama sonuçları gene bize dünyayı cehennem eder yani akıllı bir adam her şekilde ahlaklı olacaktır.

öte yandan tanrı gerçekten varsa, bu fevkalade önemli ve ilgi çekmesi gereken bir konudur, ve en önemli işimiz varlığımızın kaynağı olarak yaşamımızı borçlu olduğumuz bu varlıkla nasıl doğru bir ilişki kurabileceğimiz olmalıdır. ancak ahlaksız bir adamı görmediği, duymadığı bir şeyin varlığına ne kadar ikna edip onu ne kadar doğru yolda tutabilirsin? kendini yine tanrıya değil yine insanlara beğendirebilmek için(aslında bu durumun kendisi bile farkında değildir) doğru olanı yapıyor görünür ama yapamaz.

mesela adam ne kadar ahlaklı, ne kadar ahlaksız öyle ise. ama söz konusu tanrı ise az mutlak bir cümle kuramayız bu da bizi her fikre açık olmaya mecbur kılar.