türkler arasında yaşayan, birsürü dahi var, ama çoğu, çöp toplayıcı, inşaatda, boya işlerinde, çalışıyor. yada komi, barmen, garson, vb. bu şekilde çalışan çok dahi var. bazılarına çok değişiksin derler. bazıları dışlanır, içe kapanık, utangaç kişiler çünkü, derste çok şeyi düşünerek farklı şekilde algılarlar. yorum yaparlar ama kendi içlerinde yada yanındaki aptala söyler. oda kalkar cevap verir. babada para yoksa, ıssız bucaksız köyde yaşıyorsan, köyün öğretmeni dahi anlayacak kapasitede olmaz. ilkokulda anlaşılamassan bu yaş ilerledikçe zekada körelir. sönüp gidersin, sonra şizofreni, bipolar başlar, hayatın mahvolur. dahi çocuklar bütün aletleri korcalarlar. çünkü aşırı merak var, televizyonu görür, izlemeden söküp içine bakarlar, babasından tokadı yiyincede, oturur yerine ağlar, radyoyu görür, içini açar bakmak için bi daha dayak yer. böyle devam ederken, çocuk yerinde mal gibi durmanın daha iyi olduğunu, sessiz kalmanın daha iyi olduğunu algılayacağı için, artık birşeyi merak etmeyi, ve konuşmanın kötü olduğunu düşünebilir. çünkü çocuğun beynine bunlar kalıcı olarak kodlanır, bunu yenmesi çok zor olur, hayatı boyunca mal denilerek yaşar durur. pgibolojik sorunlar ortaya çıkar, bipolar, şizofreni, v.s.