O zamanlar yerel gazetelere bile çıkmıştık. Liseli çift saldırıya uğradı tarzından birkaç küçük gazetede başlıklar atılmıştı. Sonradan Alper söylemişti. Neyse o gün ikimizde hastanaye kaldırılmıştık. Alperle yediğimiz dayaktan daha az hasar görmüştüm ben. Tabii Gizem için aynı şeyi söylemezdim. Sonuçta kız bu kadar darbeye dayanıklı olmayabilirdi.Öyle de olmuştu.Ben birkaç ezilme kırılma ile kurtulmuştum ama Gizem kafasına kötü darbeler almıştı.1-2 gün içinde anca kendime gelip ayaklanmıştım. Annemin yardımıyla hemen Gizemin odasına gittim. Annesi vardı odada. Utanmadan sıkılmadan girdim. Geçmiş olsun dedim. Gizemin yanına oturdum. Nasılsın dedim sessizce gözlerini kırpmakla yetindi. Konuşmaya bile mecali kalmamıştı. Annesine döndüm. Kafası dışında bir problem yok ama doktorlar iç kanama riski nedeniyle burada tutmak istiyorlar dedi. Birkaç tane de incinme varmış dedi. Gözyaşlarımı tutamadım. Koyverdim kendimi. Gizeme eğildim.Öptüm kokladım.Özür dilerim dedim. Yanağıma bir öpücük kondurdu. Seni seviyorum dedi.Ben de dedim. Gizeminden gözünden bir kaç damla yaş gelmişti...