bu entryde pgibianaliz değerlerini, benlik seviyesini biraz zihinlerimizi yoran kısma çekiyoruz.

sizler için hayali bir karakter yaratıyorum. ve kendinden emince anlattığı hayatsal olguyu beraber inceliyoruz. Bu çalışma sonunda "dış görünüşün, dış etkenlerle ilgisizliğini benimsiyor olucaz" buda bize; her koşulda üstünlüğün kapısını aralıyacak.

her çocuk büyüme kararı aldığında "emeklemeyi" seçer. ben koştum.

hep ilerdeydim akranlarımdan. her anlamda. her yapıda. tek yarışamadığım kulvar, şirin olmaktı. benden daha şirinleri vardı.

bu yüzden, bu yaşımda geriye dönüp baktığımda onlar kazanan oldu, her hata yaptıklarında "affettirme yetileri" sayesinde; hata yapmamışa, bense hata yapmamak için robot olmuştum. beni robotlaştıran çevremdi.

altın kural "hayat kazanmaktan ibaret değil, hayat kendini affetirebilceğin dostluklar kurmaktan başkası değil."

insan, yaptığı bir hata karşısında kendini affettirebiliyorsa, o kişiyi etkilemeyi başarmış demektir.

şayet; etkilemediğiniz biri sizi "içtenlikle dinleyip bir şans daha vermez"