Zaman ilerliyordu ahsenin bizim okula gelmesiyle her gün sürüne sürüne gittigim okula artik kosa kosa gidiyordum. Ahsenle beraber dershaneyede yazilmistik her gun birlikteydik mutluydum her zaman yanimdaydi ama endiseleniyordum da boyle sık gorusunce iliskimiz monotonlasmaya baslar ve sonrada...
Sonrasini dusunmek bile istemiyordum biz ahsenle ayrilma kotamizi doldurmustuk bir daha ayrilik yasamamak icin birbirimize söz vermistik dershane ortami oldukca iyiydi bizim siniftan arkadaslarda vardi suan hayatim tam istedigim sekilde devam ediyordu ki...