Üç aile bizim evde kaldık biraz büyüktü bizim eve hepimizin sığacağı kadar yer vardı. Biz üç arkadaş yere yatak yapıp aynı yerde yatmaya karar verdik. Uyumaktan hepimiz korkuyorduk. Ya tekrar rüya görürsek. O acıyı çekmek istemiyordum. Bir müddet kendimizi tutsakta çokfazla dayanamadık ve hepimiz uyuduk. Kabusu yine gördük ama aynısı değildi. Bu sefer tektim 5 kişi o 2. Girdiğimiz harabenin en üst katında gördüğümüz resmi çiziyordu hepsinin ayakları ters etraf bi anda kıp kırmızı oldu gök yüzü kırmızı oldu. Kafamı tekrar çevirdiğimde hepsi yerde daire kurup ortalarında tek mum ile birini çağırıyorlar f... s diye birinin adını söylüyolar. Sonra bir anda mum sönüp bunların hepsinin boğazları kesiliyor aniden bir anda. Sonra bunlar kendi kendilerine sürükleniyor o koku olan yere ve küçük çukurun içine atılıp orda aşağı doğru düşürüyorlar. Uyanıyoruz. Hepimiz aynı anda. Terler içinde...

Birbirmizin gözlerine baktığımızda ise korkularını görüyorum gözlerindeki. Bende korkuyordum eminimki benimkide belli oluyodur. Sabah olana kadar yatmadık ogün. Sabah olduğunda bizimkiler uyanmıştı. Birşey söylemedik onlara belli etmedik. Dahada korkmasınlar diye. Kahvaltımızı edip direk manisaya doğru yola çıktık. Manisaya girdikten sonra geçmeden sapa toprak bir yola girdi burhanların arabası arkasında biz arkasındada mahmutların arabası. ilerliyorduk bir köye girdik bilindik normal bir köy arabadan indik ve bir eve doğru yola gittik. Küçük bilindik normal bir ev köy evi işte. Kapısı beyaza boyanmış tahtadan anahtar kilidide yok. Kanca ile kitleniyor kapı. içeri girdik önce Burhanlar içeri girdi babası selam verdi hocaya hocada ayakta kapıda karşıladı bizi zaten. içeride 3 tane kadın vardı her biri bi aileye hizmet ediyor gibi. Hoca bizleri gördü derdimizi anlattık. Hocada pür dikkat bizleri dinliyordu. Biz yaşadıklarımızı anlattıkça ve o bizi dinledikçe daha fazla gözleri büyüyor şaşkınlığını gizleyemiyordu. Yaşadıklarımızı anlattıktan sonra bize üzgün umutsuz bir bakışla "inşalla