1. 107476.
    0
    Fakat saniyeler sonra elinde çamaşır sepetiyle Zeynep tekrar odaya girdi. “Günaydın bebek. iyi uyudun bu sefer. Hadi kalk, bir şeyler ye. Hem Erdal geldi. Kıyafetlerini görmen lazım.  Senin için de bir şeyler getirmiş.” dedi acele ile sepettekileri çekmecelere yerleştirirken. “Oh çok şükür kâbusmuş” dedim kendi kendime. Kadının söylediklerinin zihnimdeki yankıları hala devam ediyordu.

    Yüzümü yıkamak için aynanın karşısına geçtiğimde kendime dikkatlice baktım. Yüzüm hala bembeyazdı. Tıraş olduktan sonra havluyu enseme atıp salona geçtim.

    Erdal kamuflaja benzer bir şeyler giymiş, beni bekliyordu. Salona girdiğim anda doğruldu ve hazır ola geçti. Gülümseyerek “Hayırdır Erdal?” dedim fakat cevap alamadım. Ben de onu selamladıktan sonra yüksek bir sesle “Rahat.” diye bağırdım. Zeynep ise kapının eşiğine dikilmiş bizi izliyordu, hanımefendinin eğleniyor gibi bir hali vardı.

    Erdal yemek masasından çektiği sandalyeye oturduktan sonra anlatmaya başladı : “Üniformayı daha önce bahsettiğim lojman cephaneliğinden aldım. Senin için de bir tane getirdim.”

    ...
    ···
   tümünü göster