annesini balicilere öptürenlerin başlığı

Aşağılama sırası bendeydi : “Benim bildiğim tek şey kurunun yanında yanan yaş. Belki bir biyolojik silah, belki de başka bir şey. Peki, kıyameti sadece biz mi yaşıyoruz? Bu konuda bir duyumun var mı sayın müneccim? Yoksa kahin mi demeliyim?”

“Son bıraktığımda dünya doğasını yok eden sadece biz değildik, günah bütün insanlığın. Hastalığın dışarıdan sokulduğu konusunda şüphem yok.” dedi yaşlı kadın kendinden emin bir şekilde. Sonrasında ise doğruldu ve apartmanın girişine baktı ve tekrar yerine oturdu.

Sözlerime devam ettim : “Peki şu Erdal’ın anlattığı şeyler,  geleceğe dair olanlar. Gerçekten olacakları önceden seziyorsan niye bu kadar yalnızsın? Erdal bütün aileni kaybettiğini anlattı.”

“Zamanı geldiğinde Zeynep’in günahlarının bedelini üsteleneceğini mi düşünüyorsun?” dedi bir eliyle tam sönmemiş sigaramı söndürürken.

“Elimden gelseydi, evet. Fakat bunun Zeynep ile ne alakası var?”

“Kendi senaryonu yaşıyorsun Kenan. Kendi hayallerini, kendi çevreni, kendi insanlarını yaratıyorsun. Hayat başrolünü senin oynadığın bir tiyatro, diğer oyuncular ise sadece ortalığı şenlendirmekle yükümlü. Sen onlara ne yapmaları gerektiğini söyleyebilirsin, fakat onları bir kalıba sokamazsın. Her şeyi çok karmaşık sanma, aslında oldukça basit.”

...