Bir sabah uyandığımda dışarıda lapa lapa kar yağıyordu. Hemen tvyi açtım sabah haberlerine teletexte falan baktım. Bizim şehirde tatildi. Biraz daha geçtim uyudum. Sonra 9-10 arası tekrar uyandım Gizeme mesaj attım. Bizim oradaki parkta buluşalım diye. Annemlere de ekmek almaya gidiyorum biraz takılıcam arkadaşlarla dedim çıktım. Koşa koşa parka gittim. Gizem bankta oturuyordu. Arkasından yaklaştım sinsice kafasına bir kucak dolusu kar attım.Öküzlük müydü romantiklik mi bilemedim ama Gizemin çok hoşuna gitmişti.Ben de aynısını sana yapıcam yoksa giderim diye tehdit etmişti. Büyük oynamıştı. Gitmesin istediğini yapsın.Öldürse gıkımı çıkarmazdım. Kabul ettim kafama bir dolu kar da o attı. Ardından çok güzel bi kahkaha attı... Çocuklar gibi eğleniyorduk. Sonra oturduk el ele tutuşup yattık. Karda izimizi çıkardık. Tepesine de baş harflerimizi yazdık. Deli gibi mutluydum. Hayatımda hiç olamayacağım kadar mutluydum. Soğuktan ölene kadar onunla orada yatabilirdim. Hiç kalkmak istemedim.Ama Gizem hasta oluruz kalkalım dedi. Kalktık.Elimi omzuna attım biraz da etrafta yürüyüş yaptık. Artık Gizemle roman gibi yaşıyorduk. Romanı evlenerek mutlu sonla bitirmekti hedefim.