Lan bu dedim ya en fazla 20 dakika sürer.
Ama yol bitmek bilmedi.Biz tabi korkuyoruz
herhan her şey olabilir. Karşımıza terörist çıkabilir veya
mayına basma olabilir. Daha kötüsü ise pusu olabilir.

Vardık. inanın barut kokusu var.
Karanlık zaten bir tak görünmüyor.
Sadece ağlama sesi ve askerlerin
kendi aralarında panik konuşmaları.

Ben hemen "Çavuşum benim"
"KOMUTANIM BUYRUN BURDAYIZ"

Yaklaştık ve askerleri gördük. Mevzide yoğun bir
şekilde barut kokusu var.
Yerde bir asker... Kıvranıyor. Yanında ise hemen
badisi. Ağlıyor ve ağızdan sadece şu sözler çıkıyor
"DAYAN BE BADiM DAHA ÇOK NÖBET TUTUP,ŞAFAK SAYACAZ"
Unutmayın ÇAVUŞ ilk atıştan sonra gönderdiğimiz timin başıydı ve
nöbet mevzisinde tam 2 kişi vardı.

ben hemen çavuşun yanına gittim.
Çvş:Çavuş B:Ben

B:Noldu aslanım?
Çvş:Komutanım biz geldiğimizde nöbetçiler titriyordu
B:Niye?
Çvş:Galiba komutanım korkmuşlar.
B:ikinci çatışma neden çıktı?
Çvş:Komutanım ses duyduk arından hemen ateş ettik
zaten cevap gecikmedi onlarda ateş attı.
B:Tamam emniyeti al
Çvş:Emredersiniz komutanım.

Ben hemen sıhhiyenin yanına gittim.
Yerde yatan askere baktım. Kurşun tam karın boşluğundan
girmiş ve arkasından çıkmış. Toprak KAN olmuş.
Yalnız varya asker yerde yatıyor. Arada sırada acıdan kıvranıyor
ve üşüyorum komutanım diyor. Yüzüne dokununca eliniz ıslanıyor terden.

Komutanım dedi sıhhiye;
Komutanım durum ciddi. Kanı durdurdum fakat vakit kaybetmeden
aşağıya indirmeliyiz.
---