annesini balicilere öptürenlerin başlığı

“Benim adım Oğuz. Buralıyım. Bütün bu olaylardan önce ticaret yapıyordum. Recep ağabey meslektaşımdı. Beraber Asya ülkelerinden otomobil yedek parçası getirip burada satıyorduk.

Elif ise komşumun kızı. Bakma sen şimdi senin eşini görünce böyle keyfi yerine geldi. Yeni kişiler görmek herkese iyi hissettirir. Ama birkaç gün öncesine kadar ağzını bıçak açmıyordu. Erdal gibi onunda bütün ailesi gözünün önünde ölmüş.

Erdal’ı biliyorsun. Çılgının teki. Sizle tanıştığı günden beri çenesi durmuyor. Onu ne kadar mutlu ettiğinizi tahmin edemezsin. Yalnız Erdal ile ilgili bir problemimiz var. Neyse kafanı açmayayım ilk saniyeden. Zamanımız bol.”

O esnada Recep masaya geldi. “Demek bilgisayar programcısısın.” dedi aşağılar bir ses tonuyla. Konuşmasına aynı tonla devam etti : “Keşke daha önce tanışsaydık, benim bilgisayar bozulduğunda kapına dayanırdım.”

“Bütün o üniversiteleri bilgisayarlara format atmak için okudum.” diye mırıldandım. Meraklı gözlerle “Efendim?” diye sordu Recep, Oğuz bıyık altından gülümserken. “Keşke efendim, keşke.” dedim daha yüksek bir tonla.

...