annesini balicilere öptürenlerin başlığı

Gün 37 – Love Story

Sabahın köründe salondan gelen seslere uyandım. Kontrol etmek için yarı baygın bir şekilde salona geçtim. “Günaydınlar Kenan ağabey. Rahat uyudun mu?” diye selamladı beni dinç bir sesle Erdal. Elinde uzun demir bir çubuk, ucunda ise yağlanmış minik bir peçete parçasıyla silah temizler gibi bir hali vardı.

Yapacak bir şey yoktu. Uykumu henüz almamış olsam da misafirimin karşısına çömeldim ve konuşmaya başladık.

ilk olarak kendi grubundaki Elif’ten bahsetti. Ne kadar güzel ve iyi birisi olduğunu anlattı sanırım. Yorgun zihnim ve dalmış gözlerim “Ağabey, dinlemeyeceksen anlatmayayım…” cümlesiyle kesildi. “Yakın geçmişimizde bir dostumuzu kaybettik. Onun adı da Elif’ti. Zeynep’in yanında bu konuyu açmamanı öneririm.” diye devam ettim. Anladım der gibi kafasını iki kere öne eğdi.

Elif karşılarındaki villalarda oturuyormuş. Daha önceden çoğu kez görmüş. Fakat onun erişilmez olduğunu düşünüyormuş. Oturdukları lüks ev, bindiği son model arabalar ve çevresindeki şımarık çocukları, bizimkini bu düşünceye yöneltmiş.

...