Geç kaldım kusura kalmayın o anı o duyguyu yaşayıp sizlere yazmak istiyorum direkt olayları anlatsam eninde sonunda ders alacağınız birşey olmaz yani. Sadece kısa süreli bir heyecan olur okurken o kadar. Neyse flashbackimi yaptım..

Evet beyler o an eridim..

O an daha da farklı gözüktü gözüme. Bana sorarsanız bende onun oda benim ilkiydi tecrübesizlikmidir nedir 5 dakika baktık o sözden sonra. Bedenlerimiz anlatıcaktı da bedenlerimiz de ruhumuz gibi nazlı olduğundan bihaberdik.

En sonunda istemediğimi fark ettim. Bunu söylersem olmayacak. Yapmazsam olmayacak. O an durumdan kurtuluş için birşey bekliyordum.

Ya ipneyim ben diyecektim.. ki inanmazdı

Yada çüküm içine kaçtı diyecektim. Yine inanmazdı beton gibi olmuştu bile.

O gözle bakmadım hiç yani o anı hiç hayal etmedim. Etmişimdirde ne olur acaba diye düşünmüşümdür o kadar.

Sonra içimden dedim ki ; dünya yansın nolcak zaten ciddi değilmiyiz ?

Cidden de öyleydik. Ben onsuz bir dünya hayal edemedim. Hani bi süre sonra sevgili olsak neyse. Küçüklüğümüzde bile el ele geçirmişiz biz.

O an dudağımı yavaşça yaklaştırdım..

Nefesimizin hızlandığını hissediyordum..

Vucudumuzda resmen birbirimize susamıştı. O an hissediyordum belki de karım olduğunu..

Tamamen duygusaldı. Şehvet vardı ama dedim ya istemiyordum bile fazla. Sonra ciddiyiz diyerek belki kendimi kandırdım belkide gerçektir..

yavaş yavaş üstümüzdekilerde birer birer çıktı öpüşürken..