annesini balicilere öptürenlerin başlığı

Aslında ben de çoğu sorunun cevabı vardı. Karımdan çevremizde gelişen bütün kötülükleri saklamıştım. Duymasın, görmesin, korkmasın istemiştim. Bu da Allah’ın beni cezalandırma şekli sanırım. En sevdiği dostu Zeynep’in tam karşısında. Ama Elif bu sefer sohbet etmeye gelmemiş gibi. 

Daha ne olduğunu anlamadan Elif, Zeynep’in üzerine saldırdı. Artık çığlıklar sokaklarda değil, evimin ortasından geliyordu, hem de karımın çığlıkları. Kuduz köpekten farksız ölü, Zeynep ile birlikte yere yığıldı. Kolumla boynunu yakaladım ve bağırarak “Elif neyin var? Ne bu saçmalık!” dedim. Elif’in cevabı ise ağzından püsküren kanlar ve köpükler oldu. Zeynep doğruldu ve hızlıca yatak odasına kaçmaya başladı. Bu sırada Elif bütün gücüyle tırnaklarını vücuduma saplamaya çalışıyordu. “Elif cevap ver!” diye son kez kulağına eğilerek seslendim. Fakat cevap yine aynıydı. 

Aslında artık onun gittiğini biliyordum. Sadece bunu kabullenemiyordum. Her şey bitmeden önce daha birçok kez Elif’in ağzından bir kelime koparmak için çaba harcadım ama olmadı. 

Sonunda, evimin kapısının önünde, komşumun kafasına silahımı dayadım ve tetiği çektim. Elif kapının eşiğine yığılıverdi. Artık kuduz köpek değildi, gamzeleri ise tekrar görünür olmuştu. Ayağımla dışarıya ittirip kapıyı çekiyordum ki Zeynep’in çığlığı tekrar kulağıma geldi. Hızlıca yatak odasına koştum. Zeynep kapıyı kapatmış ve yere kapanmıştı. “içerde biri var Kenan. O adam içeride. Bana saldırdı. Elif niye bana saldırdı?” diyerek tekrar hıçkırıklara boğuldu. 

...