Aramızda sorun kalmadığını düşünüyordum. Gizeme sordum. Başka birbirimize söylemek istediğimiz bir şey varsa burada söyleyelim her şeyi öğrenelim birbirimizi daha iyi tanıyalım dedim. Gizem başka bir şey yok dedi. Senin var mı dedi. Hayır dedim. Hayatımda yaşadığım tek olay sensin. Biraz dışarıda dolaşalım mı dedi Gizem.Ben de olur dedim evden çıktık. Mahallede turlamaya başladık. Sadece yürüyorduk.Ben Gizeme çok mesafeli davranıyordum. Yapacağım herhangi bir odunlukta onu kırmamak için hep ilk adımları ondan bekliyordum. Gizem yanıma yaklaştı. Koluma girdi.O an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.O güzel saçlarının kokusu burnuma esiyordu. Daha fazla kendimi tutamadım kafasından öptüm. Elini belime doladım sonra ben de ona sarıldım. Umarım rüya değildir diye içimden dua ettim.Ama değildi.Bu bana yıllardır gösterdiğim sabrın bir hediyesiydi.