Neyse parayı domalıcam ama, çıkarmam lazım bi yerden. Girdim tuvalete, söktüm Air wick'i attım montun iç cebine çıktık geldik zaten odaya da lazımdı, iyi oldu. O paranın intikamıydı bu. Odada Halil telefonla uğraşıyordu, bizde üstümüzü değiştirdik. Ben geçtim yabancı dizi izliyorum telefona yüklenmiştim evdeyken. Sonra telefon elimden düştü, yatağın duvar tarafından altına. Bende uzanmaya çalıştım ama nafile, muallak öyle bir yere gitti ki illa aşağı indirecek beni. Neyse eğildim alacağım, yatağımın altında ki suntaya sıkışık birşey buldum. Küçük plastik, düğünlerde ki kuruyemiş dağıtılan torbalardan, içinde de kuru incir ve garip bir kurumuş ot var. Telefonu aldım, gülerek: "Bu ne lan?" dedim. Herkes ilgilendi, büyü falandır diye dalga geçti ama Halil'in yapmacık tavırları gözümden kaçmamıştı. Acaba ben mi kuruntu yapıyordum? Bilmiyordum. Ardından Ömer eğildi, Sefa ve kendisinin ranzasının altında da aynısından buldu. Oğuz da Zekeriya ile onların yatağın da buldu. Çok şaşırdık. Abi bu ne, nasıl yurt burası, kimler kalmış burada bizden önce? dedik kendimizce. Ama o incirleri de yedik. Ertesi sabah sekizde dersimiz olmasına rağmen çok uzun zamandır birbirimizi tanıyormuş gibi muhabbet ettik o gece. Yurda gidenler bilir, en son artık yatmadan önce ki muhabbet ya cin muhabbeti ya da karı kız muhabbetidir. Biz akşam ki olaydan sebep ilkine girdik. Herkes bir şeyler anlatıyor, hafif tırssakta belli etmiyoruz ama Halil bildiğin hepsinden sonra sırıtıyor. Nesi komik bunların dedim gülerek, yoksa korkuyorsun da erkeklik mi yapıyorsun sırıtarak? "Siz korku nedir bilmiyorsunuz, ben yatıyorum." dedi Halil, ortam hafif gerildi. On beş dakika sonra bizde yattık.