Beyler hafta sonu dedemi yoğun bakıma aldılar. Apar topar istanbula gittik ankarada oturuyorum, neyse geldik işte olay Pendik Orhangazi mah. Oldu oturduğumuz ev gecekonduydu bina yaptılar teyzemler dayimlar dedemler bu binada kalıyor bodrum katta serefsizlerin teki oturuyor,(oncelikle sunu soyliyim şerefsiz dedigim aslında k*rtler ama ben bu itleri ırk olarak bile saymıyorum o yüzden ırkçı değilim) neyse biz geldik dedemlerde kaldik akşam kuzenlerim sokağa çıktılar arkadaşları da geldi voleybol fln oynuyorlar bende camdan seyrediyorum , bi erkek çocuk geldi sonra sokağa 10-11 yaslarinda beni camda gördü abi hoşgeldin dedi aşağı çağırdı kirmamak için indim top fln oynadık kaleci oldum fln sonra saat 10 a yaklaştı eve çıktık , çocuğun adi ismail, bu eve gitti ertesi sabah yine dışarı bakarken bunu gordum abi gelsene maç yapcaz dedi indim yine oynadık fln bu şerefsizlerin bi binanın içinde bide dışında kapilari var onu bende anlamadım aq, neyse top bunların kapıya çarptı serefsizlerin kızı çıktı yavas lan bebek uyuyo dedi. hayirdir fln neyse girdi içeri top yine kapıya çarptı, ismail çocuklara yavaş biraz diye bağırdı, derken bu sefer şeref yoksunu ailenin anası mi babası hep karistirmisimdir bi mahluk çıktı , ben misafirim zaten bina bizim bana bisey diyemedi bu aq mahlukati ismail e 1. De bisey demedik diye 2. Yapman mi gerekiyo it oğlu it dedi ismail bisey demedi mahlukat bastırdı yine bin dedi ismail terbiyeli konussana dedi mahlukat asil sen terbiyeli ol lan dedi anan terbiye vermemiş bak ben veririm kizim içerden degnegi getir diye bağırdı ismail de benim annem yok tmm mi dedi , sokakta 5 saniyelik bi sessizlik oldu mahlukatın eli ayağına dolandı napacani şaşırdı ismaili yanına çağırdı ismail ilk bi korktu ama gitti yanına mahlukat buna sarıldı özür diledi annene ne oldu diye sordu ismail öldü dedi kadın kb dedi girdi mağarasına ismail yanimiza geldi topla kendi başına oynamaya fln başladı biz tabi 2 dakika reklam arasından sonra hayata geri döndük ismail bana senin annen varmı diye sordu dilim dugumlendi o an beyler konusamadim ordan ufakligin teki onun annesi öldü dedi bisey diyemedim ismail sen herşeye atlama dedi, biraz daha oyalandiktan sonra yoruldum deyip eve ciktim bunlarda eve dağıldı, annemler o sırada hastaneden geldi dedem iyice rahatsızlanmış herşeye hazırlıklı olun demiş. Şimdi aglaya aglaya ankaraya donuyorum, artık malum mahlukatlardan nefret etmek için bi nedenim daha oldu.