Odaya girdiğimde çok kötü olmuştum. Alperin yüzü tanınmaz haldeydi. Yatakta kukla gibi yatıyordu. Hemen yanına gittim sarıldım.Özür dilerim kardeşim dedim sessizce kulağına.Önemli değil beraber yemediğimiz bir dayağımız vardı onu da yaptık. ilerde çocuklarımıza anı olarak anlatırız sıkma canını dedi.Bu zamanda böyle dost inci tanesinden daha değerliydi. Sonra annesinin yanına gittim elini öptüm geçmiş olsun dedim. Sonra tekrar Alperin yanına döndüm. ifade işini sordum.O da tanımadığımız 3-5 kişi saldırdı yolda şikayetçi değilim demiş.O an içim ferahladı.En azından bir kez işler rast gitmişti…