Insan icine cikarken tanimadigim insanlarin icindeyken cekiniyorum herkesten rahat olmaiyorum ranidim hirisi olmadan tanidiklarimin yanindada bazen cekinebiliyorum bazi durumlarda insanlarla cogunlukla anlasamiyoruk ters aksi bi insanim asiri alinganim cogu seyi yanlis anliyorim sonradan farkedebiliyorum asiri sinirleniyorum krizlere girip kendimi kaybedip saha sola kufurler savurup kendime ve etrafimdaki seylere kisilere zarar veriyorum ve agliyorum eskiden 2 ay boyunca her gun yasadigim panik ataklarim olmustu hayattan zebk alamadagimi hissediyorum bi kere intihara kalkistim sebilmedigimi dusunuyorum kendimi hic begenmiyorum her daim kafamda bi olum fikri oluyo bazen cok neseli oluyorum bazen cok mutsuz oluyorum bazen aniden gecisler de olabiliyo bu duygular arasinda