Araç hemen solumda duruyor. korna çalıp içeri davet ediyor. yağmurluğumun üzerine süzülen yağmur damlalarına bakıyorum. yağmurluğumun vücuduma yaptığı kalkanlık görevinden istifa edecek düşüncesi sağ elimi arabanın kapısına atıyor ve açıyor. istemsizce. biniyorum. Teşekkür edip emniyet kemerimi bağlıyorum. doğrulduğumda üzerinde kanlı bir önlük olan kel yaşlı bir beyfendiyi görüyorum. göz bebeklerim büyüyor. siz kimsiniz? Ben şu ilerideki evde ikamet eden doktor hamza. Sizi Allah gönderdi sanırım hamza bey. yağmurda bayağı şiddetlenmişti. tekrardan çok teşekkür ederim. önemli değil sen kimsin bakalım delikanlı. bu saatte bu ıssız yerde ne yapıyorsun? şey "hatırlayamıyorum. neden buradayım?? diye düşünürken" arabam biraz geride arızalandı. evime gidiyordum. eviniz? buralarda mı oturuyorsun? evet hamza bey buralardanım bende. öyle olsun fakat benim kliniğim az gerideydi şuan oradan geliyorum fakat hiç bir araca rastlamadım???