Utanç kaynağım
Beyler öncelikle merhaba başlıyorum. 1.Sınıfa gidiyorum baya bi kendime güvenim var tabi onu döverim ben asla rezil olmam falan hava atıyorum tenefüste hiç unutmam Ali hoca vardı beni ve ailemi çok severdi okulda durumumuz yok diye paralı kursa beni beleşe sokmuştu neyse ders türkçe hoca tahtaya harf çiziyor üstünden geçiyoruz bizde harfleri öğrenelim diye ama benım nasıl takım geldi hocaya gittim o tahtaya yazıyor hocam wc gideyim mi çok sıkıştım dedim oda hayır dedi bağırdı beni başkası sanmıs gittim oturdum sıraya yanda kız var birden tak çıktı gitti ama o rahatlık hiç bi yerde yok herkez osuruk falan zanneti ben paçayı çorabın içine koydum on dk geçti millet öksürüyo hamdi diye bi çocuk vardı 5 kolanya döktü o çocuk yerlere bastırmadı ama o kokuyu yine sonra herkez tahtaya kalkıyo sıra bana geldi hoca yürüyüşümden anladı hemen nöbetçi çağırdı ev de yakındı beni eve zütürdü zütürürken üzülme bende küçükken yapmıstım falan dedi lise 3 e gidiyordu neyse evde yıkandım falan üstümü değiştim okula gidiyorum bir iki gün dalga geçtiler 3. Gün o abiyi görmüştüm arkadaşlarının yanında aa abi nasılsın dedim oda tanımamazlıktan geldi arkadaşları var diye ne diyeceğimi biliyor çünkü sonra dedim sen nöbetçiydin altına zıcmıstın sende hatırladın mı DEDiM demez olaydım hayatımın dayağını yemiştim buda böyle bir anımdır beyler.