3-4 ay sonra...

idil ortama iyice hakim olmuş. çalışmaya iyice alışmıştı. ben dersleri iyice savsaklamıştım. zaten kaldım çoğundan. okulla alakam iyice sonlanmıştı. ve bu amk şehrine neden geldiğimi unutmuştum. oturdum bu konuyu idille konuştum.

-idil ben bu gece işi bırakıcam

-neden halidaki ne güzel çalışıyoruz işte.

-idil ben buraya okumaya geldim ve bütün derslerden kaldım neredeyse okulla hiç ilgilenmiyorum. ama sen çalışmaya devam et.

-peki nasıl istersen.

akşam oldu mekanın yolunu tuttuk. mekana vardığımızda konuyu tarkan abiye açtım. ne kadar kem küm etse de kararlı olduğumu görünce bir şey demedi. o gece son gecem olduğunu bilerek çalıştım. ve içimde son gece çalışıyor olmamın verdiği rahatlıkta vardı. baya içmişim o gün.

iş çıkışı bütün elemanlarla vedalaşıp işi bıraktım. zaten bu kadar kazandığım parada beni baya idare ederdi...

artık okula düzenli gitmeye başladım. hayatım yavaştan düzene girmeye başlamıştı. anca adapte oldum resmen amk şehrine.

benle ters orantıda idilinse hayatı iyice düzensizleşiyordu. bazı geceler eve girmiyor, bazı geceler çok geç geliyordu... tabi ben bir şeyler olduğunu anlamıştım. sevgiliyiz ama birbirimize hiçbir konuda da karışmıyoruz. garip bir ilişkiydi. hayatlarımıza müdahale etmeden birbimizin hayatındayız...