Hayatının en işlek caddesinin ilk yıllarıydı onun için, belkide öyle sanıyordu, başına geleceklerden bi haber, hayatıda akışına bırakmıştı bundan tam 5 yıl önce.
Lise yıllarını atlatmış, başarılı bir şekilde üniversiteyi kazanmıştı,
Mutlumuydu ? Evet hemde çok mutluydu,
Kim mutlu olmazdı ki başarıdan gelen varlıkla?
Yıllardır ailesinden uzakta egitim görmüştü,
Bu onu hayata karşı bagışıklık kazanmasınıda saglamıştı ayrıca,
ilk okul orta okul lise derken ömrü devlet yurtlarında geçmişti onun,
Adını soracaksınız şimdi onun, adı yok.
Ben sen veya bi başkası oldu hep o.
Bizden biriydi,
içimizden biriydi,
Hepimiz kadar normaldi,
Hepimiz kadar gülünç biriydi,
5 Yıl önce ramazanın son günü işten akşam 10 gibi çıkmış yorgun ve bitap bi şekilde eve dönecekti,
Gitmeden önce arabanın torpidosunu yokladı,
Sigarası bitmişti en yakın bakkalda epey uzaktı iş yerine,
Pek işlek bi yer degildi,
Ayak işlerine bakıyordu bi şirkette,
zütür getir anlayacagınız,
Yazlarını harçlarıgını çıkartıyordu,
Arabada zaten babasınındı,
Kendinin olsa ?
Nerde o şans degilmi ?
Evle şirket arası pek bi mesafe yoktu fakat yürümekte istemiyordu,bu sebeple babasıda onu kırmıyor arabayı veriyordu. Kontagı taktı arabının hırıltısı hoşuna gidiyordu her zaman sakinleştiriyordu onu, sorunda işte tamda buydu,bu tutkusu onun kendinden geçmesine sebep oluyordu,ana yola çıktı ve sürmeye devam etti, sigarasını aldı geri dönüyordu, pencereyi aralık bırakıp sigarasını yaktı, araba resmen süzülüyordu asfaltın üzerinde, dalmış gitmişti öylece önünde yanan bakım sinyalini bile görmüyordu, birden kendine geldi viraja giriyordu araba, fakat sorun çok büyüktü,gaz pedalı sıkışmış araba son sürat viraja ilerliyordu,o keskin virajı alabilecek bi araba degildi,ani bir fren sesi duyuldu kulakları sagır edercesine...