öncelikle hepinize merhabalar arkadaşlar 18 yaşındayım ve hukuk 1. sınıf öğrencisiyim.
bugün size yaklaşık 10 sene önce yaşadığım bir olayı anlatıcam.
biz doğuluyuz 7 yaşıma kadar memlekette kaldım babam kışları istanbula çalışmaya gelir yazları köyde tarlayla uğraşırdı.
birgün babam eve girdi ve istanbula gidiyoruz dedi tabi biz sevinçten havalarar uçuyoruz. istanbul lan bu . büyük şehir sonuçta. geldik işte. okula başladım tabi ama bir kelime türkçe bilmiyorum
hiç arkadaşım yok deli gibi kimseyle konuşmuyorum yalnızlıktan gebeticem
4. sınıfa sdoğru artık yavaş yavaş alıştım türkçeye ama tam hazır degilim.
resim hocamız sınava girdi ve arkadaşlar bu hafta persoektifi çalışıcaz dedi
lan amk perspektif ne hayatımda ilk defa duydum koskoca sınıftan biri de çıkıp demedi perspektif ne dye. amcıkların hepsi biliyo sanki. çok utandım . kimseye soramadım bir hafya boyunca ne yapacagımı dusundum. o gün geldi çattı.
hoca sordu bana nerde ödev .
yapmadım dedim .
neden yapmadın dedi. utancımdan yerin dibşne girerek unuttum dedim. sonra o da bana bende seni unuturum dedi sıfır verdi.
o sene bütün derslerim beşti ama resimim 1 di . takdir falan da alamamıştım

ama şimdi mükemmel akıcı bir türkçem var kürtçemde gayet iyi.
hatta bazen arkadaşlarım taşşak ayağına amk kürdü bizden iyi türkçe konuşuyor derler...