Günün gazetesi hala posta kutusunda duruyor olmalıydı. Burada değildi çünkü. Ayağa kalkamıyordum. Ama bunu yapacaktım. Birinci denemem de yere kapaklanmam çok hızlı olmuştu, ağlıyordum, kör gözümle, kalkmaya çalışıyordum tutmayan bacağımla, ilerlemeye çalışıyordum Selim abimin hırsıyla.

Ayaktaydım. Dimdik değilsem de düşmemiştim bu sefer, ilerliyordum yavaş yavaş. Posta kutusuna doğru.

Asansöre binmiştim ve aşşağıya iniyordum.